“Duindorp”, zegt Mink Kuijt, “was veel vrijer en misschien ook wel onconventioneler dan het oude Scheveningen. Dat kwam omdat het niet alleen maar visserslui waren maar ook mensen met andere beroepen. Bovendien zijn veel Duindorpers tijdens de oorlog geëvacueerd, hadden in een nieuwe omgeving gewoond en andere dingen meegemaakt.”
Mink Kuijt kan het weten want hij is een echte Duindorper die net als zoveel andere jongens uit de wijk in de jaren vijftig, niet te houden was als in het voorjaar de loggers uit de mottenballen werden gehaald en werden klaargemaakt voor de nieuwe teelt. Voor en na school was hij in de haven te vinden, hielp matrozen met klusjes, en aasde er zo op om in de zomervakantie als prenter een paar weken aan boord van een van de schepen te kunnen doorbrengen. En dat lukte vrijwel elk jaar. “Soms kon ik wel drie keer in een vakantie mee”, vertelt hij met trots. ‘En ik was zeker niet de enige in die tijd”.
Mink vertelt er uitgebreid over in het onlangs verschenen boek: Terug op Scheveningen, geschreven door auteur Geert Gunneweg, en met hulp van Mink Kuijt tot stand gekomen. Want voor Gunneweg, die als Brabander een complete buitenstaander in Scheveningen was, zou het schrijven van een boek over de laatste jaren van het vleetvissen op Scheveningen niet zijn gelukt zonder ‘hulp van binnenuit’. Mink Kuijt kende niet alleen het vissen met de vleet uit eigen ervaring – hij was zelf enkele jaren visser- maar kende bovendien iedereen die er in Scheveningen toe deed.
Toen de voormalige vleetlogger SCH 236 Noordster in de haven zou worden gerestaureerd en vrijwilligers zocht, was Mink er als de kippen bij om zich aan te melden. En daar ontmoette hij Gunneweg die zich als gepensioneerd journalist ook had aangemeld. Hem leek het wel interessant om een oud schip te restaureren. Maar tijdens de werkzaamheden in de buik van de logger ontstond al snel het plan voor het schrijven van het boek “zodat onze kleinkinderen ook precies kunnen lezen hoe dat leven van toen was.”
Samen met Mink tekende Gunneweg de verhalen op uit de monden van de laatste generatie oud-vissers. Over het zware leven aan boord, het slechte eten, de primitieve omstandigheden. Over de feestelijkheden op vlaggetjesdag en over de spannende jaarlijkse haringrace. Over het leven van de vrouwen aan de wal, de kinderen die zonder vader opgroeiden. Over de strikte en soms verstikkende regels. Over het voorjaar als de teelt weer begon en ook over het einde van de haringvisserij.
Toen het boek kortgeleden werd gepresenteerd, merkte Mink uit de grond van zijn hart op: “Dit is het verhaal over Scheveningen wat nog nooit zo is verteld. Maar wat er wél moest komen. Nu weten onze kinderen en kleinkinderen hoe het écht was.”
Geert Gunneweg, Terug op Scheveningen. ISBN978 90 8236 8550. Bij elke boekhandel te verkrijgen. Prijs €24,90
